Portadiña do meu caderno recopilatorio de persoaxes. Son consciente do excesivo do título, pero no momento de elexilo e de debuxalo vino moi claro. Ten bastante sentido, pois o certo é que o meu obxectivo platónico pasa por crear un tebeo e que todo este absurdo desfile de cariñas non é máis que un xeito de esquivalo, de me afanar na imposibilidade do meu relato.
3 comentarios:
ahora mismo, en 10 minutos, si quisieses te harias tres bocetos de guion increibles, no me jodas berto.
Ese curre q hiciste es maravilloso, un poco esquizo a lo mejor porque cuantos harías, minimo 1000 ?
aguita destilada
1240, para ser más exactos.
Este cuaderno acordeón en el que te dejaste los ojos es un tebeo. Yo he conseguido aprender a leer cada carita como si de un abecedario se tratase. Bien en solitario o haciendo pequeñas agrupaciones aleatorias de caras, me puedo pasar horas imaginándome situaciones o historietas con ellas. Además siempre descubro una nueva que me hace reír.
Publicar un comentario